اطلاعات علمی پزشکی حاکی از آن است که چربی های حیوانی به طور طبیعی از شیر حیوانی به دست می آیند و در این مورد صحبت از کره یا قیمه است و گاهی اوقات به جای کره یا کره از خود چربی حیوانی استفاده می شود.
در مورد روغن های گیاهی نیز روغن های صنعتی هستند که به برخی از عوامل مکانیکی و شیمیایی که در محصولات کشاورزی به کار می‌رفت، تولید روغن‌های گیاهی شامل تمیز کردن، آسیاب کردن و سپس فشردن و در نهایت استخراج روغن از آنها می‌شود.
فرآیند استخراج شامل عبور روغن از روی گروهی از گازهای هیدروکربنی مانند هگزان است.
روغن حیوانی گلپایگان سالم تر هستند زیرا از نظر شیمیایی پایدارتر هستند و به راحتی اکسید نمی شوند و مانند روغن های گیاهی با رطوبت اطراف خود واکنش نشان می دهند.
زمانی که روغن‌های گیاهی ضعیف ذخیره می‌شوند، در فرآیندی به نام ترشی اکسیده شده و به تدریج زرد می‌شوند. اما باید منبع چربی حیوانی را بشناسید، زیرا چربی حیوانی با خوردن غلات و نشاسته زیاد توسط حیوانات شیرخوار بد می شود، به طوری که چاق می شوند و مستعد بیماری می شوند و این باعث می شود که چربی آنها برای کسانی که آنها را می خورند مضر باشد.
هر چیزی که ساخته دست بشر است دارای فواید و مضراتی است و از جمله روغن های گیاهی مفید برای سلامتی انسان می توان به روغن نارگیل، روغن نخل و روغن زیتون اشاره کرد.
یکی از پایدارترین روغن های گیاهی از نظر شیمیایی است و به راحتی اکسید نمی شود، بنابراین استفاده از آن نسبت به سایر روغن های گیاهی ترجیح داده می شود.
ما هر روز در آشپزی از انواع چربی ها استفاده می کنیم، چه شیرینی و چه پخت و پز معمولی، اما آیا می دانید این چربی ها از چه چیزی ساخته شده اند یا تفاوت روغن های گیاهی با چربی های حیوانی؟
چربی های حیوانی از حیواناتی مانند کره، روغن حیوانی یا چربی حیوانی تهیه می شوند که معمولاً به طور طبیعی از شیری تشکیل می شوند که فقط در زمان تخمیر متفاوت است.
در مورد چربی های گیاهی، آنها معمولا صنعتی هستند، مانند سویا، آفتابگردان، ذرت، نارگیل، بادام زمینی و غیره.
