آمونیاک مرک (NH3) که یکی از امیدوارکننده‌ترین دستاوردهای قرن بیستم است، در سطح جهانی با تولید حدوداً 150 میلیون تن در سال به عنوان دومین ماده شیمیایی تولید شده در رتبه‌بندی جهانی قرار دارد.
حدود 80 درصد از این خوراک مصنوعی بیشتر در صنعت کود به عنوان منبع نیتروژن ثابت استفاده می شود.
علاوه بر کاربرد آن در صنعت کود، آمونیاک همچنین یک واسطه مهم برای تولید مواد شیمیایی حاوی نیتروژن است [4]. کاربردهای مختلفی از آمونیاک در صنایع مختلف وجود دارد.
صنعت نساجی از آمونیاک در نرم کردن پنبه و تولید الیاف مصنوعی استفاده می کند. به دلیل ساختار ضد میکروبی نیترات، آمونیاک نیز برای تولید داروهای ضد میکروبی استفاده می شود.
آمونیاک یک محصول واسطه ای مهم برای تولید کودهای نیتروژن دار است. با اکسیداسیون آمونیاک (NH3) با هوا، اسید نیتریک (HNO3) تولید می شود و در ادامه این فرآیند، اسید نیتریک (HNO3) و آمونیاک (NH3) واکنش نشان می دهند و نیترات آمونیوم (NH4NO3) تولید می کنند.
اهمیت آمونیاک در صنعت کود در قرن گذشته به دلیل افزایش تقاضا برای کودهای شیمیایی به طور گسترده ای مورد تایید قرار گرفته است. امروزه، کودهای شیمیایی نیتروژن دار مبتنی بر آمونیاک تقریباً 70 درصد جمعیت جهان را تغذیه می کنند.
اگرچه آمونیاک بیشتر در صنعت کود استفاده می شود، اما آمونیاک توجه فزاینده ای را در سوخت حمل و نقل دریایی، تولید برق و کاربردهای ذخیره انرژی توزیع شده به خود جلب کرده است.
با این حال، استفاده از آمونیاک مرتبط با انرژی حدود 1٪ در مقیاس جهانی را شامل می شود، بنابراین معرفی آمونیاک به صنایع مرتبط با انرژی نیاز به بهبود دارد.
انتظارات برای آینده ای بدون کربن نیاز به جایگزینی برای سوخت های کربن دار دارد که باعث کاهش اثرات منفی زیست محیطی ناشی از فرآیندهای تولید انرژی می شود.
آمونیاک با داشتن محتوای هیدروژن 17.6 درصد وزنی و ساختار شیمیایی بدون کربن، یک نامزد امیدوارکننده به عنوان یک ماده حامل انرژی تجدیدپذیر است.
با توجه به کاربردهای موجود و استفاده های بالقوه برای سوخت دریایی و تولید انرژی، تقاضای آمونیاک تا سال 2050 نسبت به سال 2020 تقریباً سه برابر خواهد شد.
